Regie

Online VanDale meldt: 1. (theater, film, tv) inhoudelijke, artistieke leiding 2. coördinatie, sturing, leiding; de regie kwijt zijn geen overwicht meer hebben, de zaak niet meer in de hand hebben en 3.(België) openbaar nutsbedrijf: Regie der Gebouwen. In deze vergeten we puntje 3.

Regie gaat over managen, verantwoording nemen om een film, opdracht of project tot een succesvol einde te brengen voor het bedrijf en de client, in samenwerking met velen. Er is een doel gesteld, looptijd voor realisatie vastgesteld, mogelijk een budget beschikbaar, toepasselijke expertises, processen en procedures die toegepast en ingezet worden, desnoods nieuw geformuleerd of on-the-job geëvalueerd en aangepast, kennis en derden ingezet. Best practices om snel en effectief resultaten te laten zien. A job to be done, a customer to be satisfied (and to be kept satisfied). Financieel: baten die de kosten overstijgen, op termijn.Het is de regisseur (lees: (project-)manager) die met een helikopter-view hierboven hangt en het geheel overziet en stuurt.

Wat speelt er

Terug naar de praktijk en met name die rondom de beweegarmoede: wie heeft de regie? Of, wie zou de regie (eigenlijk) moeten hebben? Een client die komt met een klacht waarvoor een oplossing gezocht wordt. De eerste aangesprokene, de 1e-lijn, start doorgaans bij de huisarts, soms de eerste hulp-afdeling. Als na onderzoek blijkt dat de oorzaak toch gevonden moet worden bij “de client” zelf, met name hoe deze het leven heeft omarmt, is dan de 1e-lijn die de regie moet gaan nemen of is het “de client” zelf die als manager van zijn eigen probleem-complexiteit, moet gaan shoppen voor de nodige oplossingen? Kan “de client” dat en wordt het ook geaccepteerd dat “de client” expertise aanspreekt, coördineert, leidt, om eigen probleem op te lossen? En wie betaalt dit, waar komt het budget beschikbaar, vooral wie bepaald welk budget voldoende en acceptabel is?

Andersom: “de client” wordt toegewezen aan een leefstijlcoach (soms is dat de 1e-lijn zelf!) Sommige expertises (lees; collega’s) aankoppelen om hulp te bieden bij bepaalde specifieke gedragsveranderingen, bijv. psychologisch, zou haalbaar en acceptabel moeten zijn. Problemen als budgetten, en waar de rekening komt te liggen of door wie betaalt gaat worden blijft een grote uitdaging. Een veel grotere uitdaging is wie hier als eindverantwoordelijke inzake het proces van oplossing van het totale probleem (de client) optreedt. De complicerende factor daarbij is dat “de client” een dergelijk proces als “betutteling” kan ervaren, vaak dat niet wenst en vervolgens zich terugtrekt – problem not solved, money lost.

Is het een dilemma of is er sprake van ontkenning van de complexiteit van gedragsverandering? Zorg, die vanuit expertise is ingericht en daarom niet echt geëquipeerd voor complexe domein overstijgende hulpvraag, nog los van de (werk-)druk die al op de zorg staat. “De client” die niet eigen dokter kan spelen, bij het zoeken naar hulp vele (onneembare) barrières zal tegenkomen. Derden, die willen inspelen, echter de complexiteit van dergelijke problemen onderschatten en ook niet overal toegang toe hebben. Over dit alles speelt nog de financiële situatie en waar die rekening uiteindelijk komt te liggen. Ten leste, wanneer is het “job done, customer satisfied, profit realized”?

Waar knelt het

Zeker, het is niet altijd een complexe of veelomvattende verandering die ondergaan moet worden, waar curatief het probleem aangepakt kan worden en “de client” waardevolle advies meekrijgt om aan het probleem te werken en herhaling te voorkomen (preventief).

In andere gevallen zijn er meerdere disciplines nodig om het leven van “de client” te herinrichten en te consolideren in nieuw gedrag. Waar het dan wel begint dat “de client” geïnformeerd wordt over het volledige proces, dat accepteert en committeert aan de oplossingen. Onderdeel van de informatie is dat de verantwoordelijke partij een financiële onderbouwing geeft, maar ook aan kan geven waar kosten liggen en budgetten aanwezig zijn. Dan heeft “de client” ook baat als dit proces besproken èn actief gevolgd blijft worden vanuit de verantwoordelijke partij. Die partij, in afstemming met “de client”, zoekt naar expertises die (delen van) het veranderingsproces begeleiden en rapporteren aan de verantwoordelijke partij. In evaluaties tussen “de client” en de verantwoordelijke partij worden resultaten besproken, bijstellingen gestuurd. Daarbij kunnen/zullen evaluaties ook (medische) metingen en controles zijn.

Een mogelijke en wenselijke voorwaarde hierin is dat de expertises voldoen aan een norm of kwalificatie voor te leveren product of oplossing. Expertise hoeft niet per se de professionele zorg te zijn, het kunnen ook niet zorg gekwalificeerde contacten zijn die prima in staat zijn om “de client” op een specifiek onderdeel te begeleiden, denk bijvoorbeeld aan sportschool, yoga-klas, beweegconsulent of budget-buddy. De norm, kwalificatie en effectiviteit voor deze contacten volgt sowieso uit de evaluaties tussen “de client” en de verantwoordelijke partij, maar zou op termijn ook kunnen leiden tot een gespecificeerde norm&kwalificatie waaraan een contact voor geaccrediteerd dient te zijn.

Als randvoorwaarde “de client” die op gelijke voet meebeslist met de verantwoordelijke voor dit proces, dus niet verplicht opleggen van een proces voor behandeling. “De client” dient altijd in controle te zijn over zijn eigen proces, weliswaar met de restrictie dat bij het zoeken naar hulp of uit urgentie genoodzaakt het commitment van “de client” rand-voorwaardelijk is, waaruit ook een mogelijke repercussie kan volgen.

Het resultaat van een daadwerkelijk gewijzigde levensstijl die de persoon ondersteunt en een kans geeft voor een stabiele gezondheid, zal de druk op de zorg en de kosten kunnen doen afnemen. Het resultaat voor ”de client” om op plezierige wijze meer kans op langer gezond oud te worden. Bijkomend effect dat “de client” mogelijk een rol-model wordt voor haar/zijn omgeving.

De vraag wie

Er zijn nog enkele “punten en komma’s” die voor een dergelijk scenario de revue zullen passeren, bijvoorbeeld wie is de meest aangewezen verantwoordelijke partij. Vanuit de huidige optiek lijkt dat de ziektekostenverzekeraar die nu al een min-of-meer overkoepelend overzicht heeft in zorg en financiën. Tegelijkertijd is dit een vorm die niet afhankelijk mag zijn van enkel commerciële of publieke (zorg) partijen. Ideaal lijkt een ombudsdienst-achtige constructie, een onafhankelijke organisatie die het probleem samen met “de client” ter hand neemt.

#Leefstijl

#conditie #wandeltijdensjewerkdag #vitaliteit #beweegarmoede

Peanuts Comic