Spuiten of Bewegen
- André Bruggeling

- 16 jul
- 3 minuten om te lezen
Een kort overzicht van waar we staan en wat er zoal speelt.
Volgens het Voedingscentrum kunnen we beter met z'n allen gezonder eten. (sic) "Dat heeft veel voordelen: je voelt je fitter, je kunt goed naar de wc. Ja, zorg dat je gezond blijft, dan heb je zo'n middel niet nodig."
Afslankmiddelen zoals Ozempic zullen juist een aanjager zijn van de ‘overgewicht-epidemie’, volgens column in VK op 16-juli.
Reacties op het wondermiddel Ozempic e.a. in de strijd tegen overgewicht. Het Voedingscentrum voegt daar nog aan toe dat naast fitter zijn ook de stoelgang goed gaat – dit laatste is wellicht een open deur, maar oppert de vraag of er een stoelgang-depressie heerst?
Nog afgelopen januari reageerde minister Fleur Agama op de vraag of Ozempic e.a. in het basispakket van het ziekenfonds opgenomen zou moeten worden, dat dit onderwerp zou zijn voor een maatschappelijk discussie. Een peiling toont dat meer dan helft van de Nederlanders vinden dat afslankmiddelen in het basispakket zou moeten zitten. En als klap op de vuurpijl, zijn er vele zorgprofessionals die vinden dat Ozempic e.a. beschikbaar moet zijn bij het bestrijden van overgewicht, maar als tijdelijke middel om daarna preventie mogelijk te gaan maken...(!)
Vele jaren al van inzet, evaluatie, onderzoek en rapporten sinds het onderkennen van het probleem overgewicht en de negatieve gevolgen voor de gezondheid. Voeding en beweging als altijd de basis om dit probleem onder controle te krijgen, zelfs de ambitie dat in 2040 75% van de bevolking voldoende beweegt conform de Beweegrichtlijn. Dan valt het tegen dat de laatst bekende percentages inzake beweging door de Nederlanders slechts procentpuntjes zijn gestegen tov 2001 toen men is begonnen met meten. 75% is nog een lange weg, in nog maar korte tijd. Ook dat obesitas zich nog steeds in een stijgende curve ontwikkeld.
En dan belanden we bij de Leefstijlcoaches en GLI ofwel Gecombineerde Leefstijl Interventie. Een vaag omschreven begrip, ooit voortgekomen uit de industrie van het afvallen met ondertussen een heel breed kader aan achter- of onderliggende zaken bij een leefstijl die van invloed zijn op de status quo van de persoon, waarbij van een heel breed scala aan instanties inzet benodigd is. In opkomst is nu de Leefstijl Coördinator die fungeert als aansturing, kennisbank en vraagbaak voor de LeefstijlCoaches, instanties, die processen en procedures definieert. Pasgeleden schreef ik over het gebrek aan regie en bij wie regie zou moeten liggen, dus met enige interesse hier verder op ingelezen en dan blijkt dat het vooral een “speeltje” is van en voor instanties en professionals en dan ook nog flink gedecentraliseerd. Waar zien we de client/patiënt/behoeftige in deze? Het sterke gevoel leeft dat we hier (wederom) “over” het ‘probleem’ hebben en niet “met” de persoon in kwestie in contact zijn en blijven waarbij deze ook alle inspraak heeft in het proces. Je bent verworden tot een dossier en volgens proces en procedures schuiven we jouw dossier naar het volgende loket – veel geluk aldaar, het gaat goed komen, werd nog nageroepen!
Excuus als dit schokkerend overkom, maar dit is hooguit “nieuwe wijn in oude zakken”. De intenties lijken goed, de uitwerking is vooral intern gericht. Het lastige blijft dat de client bij het niet-slagen van het proces aangekeken wordt als zijnde “die wilde niet”, dossier gesloten.
En dan helpt het zeker niet als de wonder-afslankmiddelen hun opgang maken. Let wel, enkel voor hen die het kunnen betalen, maar spijtig genoeg wel de groep waar iedereen naar kijkt of aan wilt voldoen. Niet onlogisch dus dat meer dan de helft zou willen dat het vanuit het basispakket wordt vergoed.
Ook jammer dat onvoldoende belicht wordt dat het gebruik van deze middelen niet enkel de vetmassa doet slinken, maar ook de spiermassa.
Voorkom dat je in een dergelijke positie terechtkomt. Naast gezond eten is voldoende beweging natuurlijk, controlerend en…voorkomt een moeizame stoelgang 😅






Opmerkingen